Natuurlijk Paardrijden wordt in het Engels Natural Horsemanship genoemd. Wij gebruiken bij Natural Western Riding Center de termen ‘Natural Riding’ en ‘Natural Western’ om duidelijk te maken dat wij paarden trainen en ruiters leren rijden in de Western rijstijl, waarbij we rekening houden met het natuurlijke gedrag van het paard en we de Natural Horsemanship principes combineren met klassieke – en Western dressuur. Bij Natural Western Riding Center leer je rijden en omgaan met paarden op de enige manier waarop een paard ons begrijpt: via lichaamstaal. Als je de natuur van het paard kunt doorgronden, zijn gedrag leert interpreteren en je krijg tegelijkertijd meer inzicht in je eigen lichaamstaal, dan kun je het gedrag van het paard leren beïnvloeden. Dit verstaan wij bij Natural Western Riding Center onder de term ‘Natuurlijk Paardrijden’ oftewel ‘Natural Western Riding’.
Hoe natuurlijk is eigenlijk natuurlijk paardrijden?
Echt natuurlijk is rijden op een paard eigenlijk helemaal niet. Paarden worden niet met een zadel op hun rug geboren! Een paard is van nature een relatief angstig wezen. Het is een prooidier en altijd alert op de aanwezigheid van roofdieren. Ook al zijn ze al generaties in mensenhanden geweest, ze hebben nog steeds prooidier instincten. Zouden we echt ‘natuurlijk’ rijden, dan zitten we op een potentiële tijdbom! Wat we eigenlijk willen is, dat het paard boven zijn natuur uitstijgt! We willen dat het paard zich laat leiden door… een roofdier: de mens!
Dat het mogelijk is om een paard boven zijn natuur te laten uitstijgen, hebben al vele ruiters voor ons bewezen. Sommigen hadden daarbij diepe vriendschapsbanden, waarbij het paard zijn ruiter menigmaal behoedde voor gevaar. De wijsheid en kennis die nodig zijn om tot zo’n band met je paard te komen is vaak met die personen mee het graf ingegaan. Telkens moest de nieuwe generatie weer opnieuw het wiel uitvinden.
Gelukkig hebben we tegenwoordig een aantal prachtige paardenmensen in ons midden, die het wiel voor ons (her)uitgevonden hebben en de elementen die nodig zijn voor het contact met je paard in begrijpelijke taal hebben opgeschreven, waardoor deze kennis verspreid kan worden en niet meer verloren kan gaan.
Blijft staan dat elk mens steeds zijn eigen zoektocht moet beginnen om zich de aangereikte elementen eigen te maken. Dit is een lange weg, maar in de omgang met paarden bestaat er geen ‘shortcut’. De lange weg IS de shortcut! De empathie en de persoonlijke ontwikkeling die nodig zijn om een vriendschap aan te gaan met een paard, maakt ons tot ‘betere’ mensen, waardoor het omgaan met paarden ons ‘rijker’ en ‘rijper’ maakt.
